Trabant – marka samochodów osobowych produkowanych w Niemieckiej Republice Demokratycznej w latach 1957–1991 w kombinacie VEB Sachsenring Automobilwerke w Zwickau, którego początki sięgają 1904 roku.

Trabant był rozwinięciem taniego i małego samochodu osobowego AWZ P70, produkowanego w tych samych zakładach od 1955 roku. W samochodzie tym zastosowano karoserię z tworzywa sztucznego zwanego duroplastem. Wykorzystanie tworzyw sztucznych podwyższyło odporność auta na korozję. Karoseria z duroplastu ma podwyższoną wytrzymałość na zgniatanie; w razie pożaru duroplast nie pali się, a jego temperatura topnienia jest zbliżona do temperatury topnienia aluminium. Poza duroplastem zastosowano też inne rozwiązania techniczne, kontynuowane w następnych modelach: małolitrażowy silnik dwusuwowy, duże szyby, stosunkowo pojemne wnętrze itp.[2] Pierwszym samochodem pod nazwą Trabant był prototyp z 1954 roku pod oznaczeniem P50[2]. Według jednak innych źródeł, nazwa Trabant została nadana dla uczczenia wystrzelenia w ZSRR pierwszego sputnika, co nastąpiło dopiero w październiku 1957 roku – w języku niemieckim Trabant znaczy „satelita” i „towarzysz podróży”, podobnie jak po rosyjsku sputnik[3][4]. 23 maja 1955 roku zaprezentowano prasie dopiero drewnianą makietę samochodu P50, a oficjalna prezentacja prototypu miała miejsce 23 października 1956 roku[4]. Wszystkich modeli Trabanta wyprodukowano w Zwickau 3 096 099 sztuk, z których w chwili zjednoczenia Niemiec było eksploatowanych ok. 2 miliony i głównie dzięki Trabantom NRD była najbardziej zmotoryzowanym krajem bloku wschodniego (w roku 1989 na jeden samochód osobowy przypadały 4 osoby)[2].